Anécdotas despois de case mil concertos... hai moitas. Unha delas foi en Monforte, saindo do escenario, Pedro, o guitarrista, caeu por un burato ó lado de rampa coa sorte de que caeu de pé. Desde arriba víamoslle a cabeza y el non se cría que estaba alí.

O que imos facer esta noite é fundamentalente un concerto de Luar Na Lubre. De celebración do 25 aniversario e de presentación de «Solsticio», o último traballo. Seleccionamos o que entendiamos como mellor da nosa traxectoria para un festival como o de hoxe en Ortigueira.

Queda ese mismo espíritu que a xente tanto comenta. Seguimos sendo os mesmos, algo máis vellos e sabios, que mantemos ese xeito de entender esta música que tanta satisfaccións nos deu.

Evidentemente non hai comparación no son, pero a gaita midi é un recurso moi interesante que creo que hai que aproveitar. Con independencia, á gaita galega doulle un trato preferente i é o meu instrumento principal.

É un nome rebuscado, que esta baseado na palabra «lubre», que eu descubrín no diccionario de Galego de Xosé Luis Franco Grande, un dos primeiros diccionarios do noso idioma. O significado que el lle atribúe a «lubre» é fantástico, só había que engadirlle o «luar» para facer con tres palabras unha poesía que reflicte o noso xeito de facer música.

O pouso de ser un dos festivais máis antigos dos que se celebran en Galicia, e que despois de todos estes anos manten o espíritu da música celta. Ademais é un lugar de encontro inrtercultural incrible, e por suposto que o recomendamos.

En Uruguay estivemos dúas veces anteriormente, unha delas co teatro Solís abarrotado nun concerto moi emotivo pola cantidade de galegos que había nel e polo trato que recibimos nesas dúas visitas nos encantaría repetir a viaxe en calquera momento, pero non depende de nós.

En primeiro lugar, as distintas prediccións meteorolóxicas non dan auga, pero tendo en conta que en Galicia hai diferentes microclimas, todo é posible. En calquera caso, imos facer o concerto igual, e o que pasou hai dez anos foi unha gran sorte porque estoupou o equipo cando xa estabamos no bises e quedou tan só nunha anécdota.

Eu entendo que é unha gran plataforma para todos os grupos que están a facer música en Galicia. Un proxecto como o Runas abre portas a propostas novas e a posibildade de tocar no escenario principal da Alameda, que supón un trampolín moi importante para calquera grupo.

En Luar na Lubre escoitase todo tipo de música porque todos os compoñentes provimos de estilos diferentes. Hai quen ven da música tradicional, pero tamén da música latina, do jazz, da clásica, incluso do heavy metal. Para dar nomes de grupos é complicado, pero Los Suaves si son unha proposta interesante e veterana do rock que se fai no país.

Está ben que se depuren respnsabilidades, e se hai probas de todo o que está a acontecer, se limpe porque os socios así o queremos. Mentres tanto, creo que temos que ser cautelosos e ter paciencia para ver en que deriva toda esta situación. Por outro lado, o tema das descargas, se ben é certo que fan expandir a música, quítanlle valor a todo o traballo que os músicos facemos e que desgraciadamente moi pouca xente valora.

Son unhas sensacións extrañas desde sempre, a pesar de que na Coruña hai propostas musicais, dentro do ámbito da música tradicional, de moita calidade. Sería importante normalizar esa situación, pero dependemos tanto das institucións, e estamos tan pendentes de que nos axuden, que moitas veces se nos vai a forza pola boca. Aínda así, teño que decir que a música tradicional na Coruña podería estar moito mellor tratada como seña de identidade dun lugar tan caracterísco como é a propia cidade.

A música galega ten que saír primeiro fóra de Galicia, e quero decir con isto: máis fluidez de concertos fóra. En Galicia, desgraciadamente estamos acostumados a que se subvencione a música, co cal, a valoración que se fai da mesma é sempre relativa, festivais cheos, pero de xente que pouco, ou nada, lle importa o que está a ver (en liñas xeráis). Pola contra, no resto do estado ou no estranxeiro a xente paga por ver a música co cal a valoración e maior, non quere decir iso que aquí non se recoñeza o traballo dos grupos, pero á hora de pagar por entrar a ver un concerto prefiren esperar e velos gratis en calquer outro lugar.

Nós compoñemos da dúas maneiras. Moitas veces chega as nosas mans unha letra interesante e nós poñémoslle música, e moitas veces, sobre músicas xa feitas, encaixamos letras que entendemos que están acorde con esa melodía, co cal, da dúas maneiras estamos cómodos.

Impresionante. Creo que somos vangarda na música folk tradicional non só a nivel estatal, senon europeo, e aquí e onde se reflexa a labor feita polas diferentes asociacións que traballaron a prol da nosa música, ben señan bandas de gaitas, grupos de pandereteiras, etcétera, que foron unha gran canteira de semente para o que estamos a recoller na actualidade.

Que eu saiba non se está a ensinar dunha maneira normalizada a música tradicional nas escolas, ainda que si hai certos profesores e profesoras que afondan neste tema, pero non hai unha asignatura dedicada á música propia como pode haber noutros paises, i eu considero que unha mágoa. Descoñezo colaboracións da Xunta ó respecto.

Para cando haxa un superproductor que queira facer unha cousa así. É certo que en Escocia, Bretaña ou Irlanda si se teñen feito cousas así, e aquí é cuestión de ter paciencia.

No Colón tocamos o mes de maio pasado e xa para nós é como un escenario máxico e de encontro cos nosos. Ogallá este ano se poda repetir un concerto alí porque estou seguro de que a nós nos gustaría tanto coma a ti.

Penso que é unha cuestión de gustos. Os carteis en calquera dos festivais teñen un pouco de todo e penso que para gustarlle a todo o mundo. Despois, cada un de nós, seguro que faríamos o noso propio festival.

Moitas grazas. Foi a miña primeira experiencia en bandas sonoras para cine e foi moi gratificante a nivel persoal. É certo que traballei con Xavier Ferreiro, compañeiro de Luar na Lubre como técnico de son, e todo foi moito máis doado. Musicar imaxes pensaba que sería algo moito máis complicado, pero sentinme moi cómodo. Non teño ningún proxecto en mente, pero ogallá poida repertir.