Non entran a puntuar o noso proxecto. Como enquisas orientativas sirven pero a verdadeira enquisa é a que nós estamos recibindo da xente a pé de rúa e que nos di que imos ser decisivos no próximo Goberno de Compostela.

Remataremos cos enchufes aplicando a legalidade e o mérito e a capacidade para acceder a calquera posto, con independencia da orixe de cada muller e cada home. E a burocracia, facendo unha auténtica reforma administrativa tan necesaria para que emprendedores/as poidan ter licencias nun tempo razoable e para que un persoa poida rehabilitar a súa vivenda nun tempo prudente, que nós estimamos en 60 días.

Aplicando a legalidade. Os locais teñen que estar preparados para exercer esa actividade e con sentido común e a horas prudenciais non debería haber problema. Outra cousa é o ruido na rúa.

Conservar o que ten no aspecto de que non podemos pensar en grandes obras cando temos unha cidade chea de fochancas, sen beirarrúas no rural e nun estado lamentable. Por outro lado, facer políticas activas de emprego, poñer ferramentas para que os mozos e mozas non teñan que marchar en éxodo cara fóra.

Primeiro, dotándoo de servizos básicos. Aínda non ten un centro de saúde, tendo unha poboación moi envellecida e nós pensamos que hai que rehabilitar para vivir. Temos que ter unha praza de abastos para mercar e temos que facer políticas no eido do comercio de proximidade que favorezan a diversidade a través de bonificacións fiscais para que non só se abran comercios ofertados ao turismo. O casco histórico necesita nenos e nenas correndo por A Quintana.

Crear en Brañas do Sar un espazo ecodeportivo e de ocio. Un espazo onde os nenos e as nenas teñan dereito ao xogo libre e a interactuar cos seus pais, avós. Un verdadeiro pulmón ecolóxico que vertebre o Ensanche con Sar e coa Pontepedriña.

Temos que recuperar unha fundación Santiago-Deporte ou calquera outra e a partires de aí temos que entender o deporte en catro concepcións: como educación, como saúde, como ocio e como competición. Sobre todo, apostar claramente polo deporte base e polas necesidades que teñen os deportes minoritarios. Eu sei o que significa para os pais e nais o esforzo de que os seus fillos practiquen un deporte minoritario (exemplo en Santiago, o patinaxe).

Eu vou sempre en positivo, nunca en negativo. Tumbaría a indecisión. Pra cambiar as cousas un non pode quedar na casa. O cambio é cousa de todos, hai que sumar esforzos.

Xa o dixemos antes de empezar a campaña, que nós sacaríamos unha consulta para que os veciños decidan pero non soamente sobre a Casa da Xuventude senón sobre todas as obras que superen os 200.000 euros.

Que o Concello, máximo despois do acontecido en Vite coa farola, debería ter previsto unha solución legal e razoable para que os veciños e as veciñas cando fan festas ou outro tipo de actividades teñan resolto o problema do enganche da luz.

A abstención e que a xente decida apoiar outras opcións por medo a non ser decisivos. Pero seremos decisivos.

Porque nós fixemos unhas primarias abertas á sociedade, nas que participaron case 400 persoas e nas que só había dous requisitos: estar censados en Santiago e ser maior de idade. En Compostela Aberta iso era inviable. O proceso de Compostela Aberta tardou moito e as nosas características non se daban e, por exemplo, si se houberan dado na Marea Atlántica de A Coruña. Eu non me presento ás eleccións polo cargo senón para que a política recupere a honestidade e a súa función, que é resolver os problemas das mulleres e dos homes de Santiago.

Seguirei traballando polo proxecto político, galeguista, progresista e socialdemócrata e pola miña cidade, por Compostela onde toque.

Devolverlle á política a súa finalidade: resolver os problemas dos cidadáns, a honestidade e darlle voz na toma de decisións ás veciñas e os veciños de Santiago.

Un cidadán pediume habilitar unha praza de aparcamento diante da súa porta. Evidentemente, díxenlle que a iso non me podía comprometer. Non sei si gañei un voto ou o perdín.

Nós pensamos que un Concello que ten unha Real Filharmonía, unha Banda Municipal e un Conservatorio Municipal ten que apostar claramente porque todas elas traballen en conxunto, cun plan amplo de colaboración para que a música sexa un referente na nosa cidade. E, ao mesmo tempo, unha cidade turística como é Compostela, teña unha programación estable a nivel musical de primeiro nivel.

Non fun coordinador de comunicación na campaña do PSdeG. Si é certo que estiven na executiva local na área de comunicación, da cal non renego.

Penso que ten que ser complementaria unha da outra. Temos que defender e apoiar o noso e abrirnos tamén ao bo de fóra. Conxugando as dúas cousas, faremos unhas festas cunha programación máis atractiva para as veciñas e os veciños e os visitantes.

Que Santiago sexa unha cidade de oportunidades, para que os mozos e as mozas non teñan que emigrar e que ao mesmo tempo se converta nunha cidade onde ninguén que o necesite non se lle axude.

Si. Está abandonado e Compromiso por Galicia pensa que todas as mulleres e os homes de Santiago, vivan onde vivan, deber ter os mesmos dereitos e as mesmas obrigas. Iso significa tamén ter os mesmos servizos básicos: transporte, beirarrúas, alcantarillado, pistas asfaltadas...

Si e incluso con quen non pactar. Somos unha forza galeguista, de esquerda e centro-esquerda e en base a un proxecto real e efectivo de Santiago pactaremos con formacións que compartan o noso espazo político. Iso non quere dicir que entremos en ningún Goberno.

Si. Nós temos un proxecto de construir unha cidade verde, facendo un circuito biosaudable, cunha extensión de 54 kilómetros que bordea toda a cidade, dende o Sarela ata a senda verde de Berdía, voltando polo Monte do Gozo ata a fervenza de Conxo para que a xente poida camiñar, correr ou ir en bicicleta, tan necesario para esta cidade e que non ten un custe excesivo.

Os aparcamentos baixo a superficie están ben se teñen un prezo razoable, cousa que non teñen ata o de agora. Apostamos por crear o aparcamento no Campus universitario e, ao mesmo tempo, prantexamos a supresión deste sistema de ORA que so é recaudatorio por un sistema que ordene realmente o problema do aparcamento dando a todos os veciños e veciñas que teñan o seu coche censado no Concello tres horas de aparcamento gratuito.

Diversificando a oferta turística. Temos que ofrecer un turismo musical, verde e para iso necesitamos roteiros. Tamén, un turismo gastronómico. Non debimos deixar marchar nunca o Foro Gastronómico. Son necesarios os eventos deportivos e culturais de primeiro nivel pero, tamén, de promoción da propia cidade.

Para nós (a nosa) dinámica, ilusionante, de contacto coa xente, a pé de rúa, sen grandes padriños que nos veñan a apoiar, nin grandes infraestructuras que nos den cobertura. Humilde e con persoas moi comprometidas con Santiago e co noso proxecto. Próxima estación, esperanza.

Sigo vivindo no casco histórico. Pois dotalo de servizos como xa dixen. É necesario dotalo dun centro de saúde, unha praza para mercar forte e, sobre todo, facer unha política de rehabilitación non especulativa, senón para vivir. Por exemplo, nós faríamos todo o posible para que as vivendas de Xoán XXIII foran en aluguer para mozos e mozas. O casco histórico necesita xente nova para que A Quintana ou Cervantes se enchan de nenos e de nenas.

Por suposto, un Amandi

Porque Santiago é unha cidade universal e o importante non é nacer nela senón querela como propia.

Radicalmente distinto a como se concebiu ata o de agora. Non se pode construir vivendas para telas vacías. Hai que facer un planeamento real e pegado aos cidadáns. No rural non se poden trazar liñas, hai que estudalo no seu conxunto. É evidente que o urbanismo en Santiago non foi ben planificado pola imposibilidade de crecemento en número de habitantes e pola cantidade de vivendas vacías que ten.

Non, creo que Mercedes Rosón é unha persoa excepcional que aceptou a súa derrota e que está ao marxe de calquera tipo de intriga de palacio.

Con máis de 200.

En dous: na Diputación de A Coruña durante dous anos e medio como asesor de participación (1.250 euros) e na Secretaría Xeral de Emigración durante once meses como responsable de relacións co Parlamento (1.350 euros). Levo sete anos exercendo a avogacía como autónomo e anteriormente era director deportivo dun ximnasio durante dez anos.

Compromiso por Galicia pensa que o Consorcio é un elemento fundamental para o desenvolvemento do Concello e que reformaremos o que haxa que reformar para que sexa un instrumento útil.

Diríalle que despois destes catro anos perdidos e frustrantes para as veciñas e os veciños de Santiago o PP debería pasar á oposición.