A Panificadora e a súa rehabilitación é unha prioridade para a MAREA DE VIGO, como gran espazo sociocultural da cidade, donde asociacións de todo tipo teñan espazos propios e comúns e que seña en parte retomar esa idea de CASA DA SOLIDARIEDADE que nos anos 90 propuxo o movemento asociativo vigues. O barrio do Cura e o planeamento que pretende reurbanizalo parécenos un auténtico pelotazo, non rehabilitar o carácter histórico dos edificios e sustituilo por nova edificación e un gran erro e deixa á cidade sen parte da súa historia

os espazos de confluencia como a MAREA DE VIGO non ocultan a participación activa e colaborativa de suxeitos políticos partidarios organizados, forma parte da súa riqueza porque conectan a experiencia de loita e mobilización da esquerda clásica cos novos xeitos de facer política. Syriza por exemplo é o encontro de máis de 14 organizacións política que priorizan un espazo de ruptura colectivo antes que o patrimonio de siglas

A MAREA DE VIGO ten asumido un funcionamento asembleario e horizontal que implica que as decisións non corresponderán aos cargos institucionais senón aos plenarios da MAREA. Descartamos entrar en gobernos cos partidos que teñen sostido nestes anos as políticas de destrucción da autonomía local, dos servizos públicos e da democracia participativa. As alianzas ou apoios puntuais están sometidos ao noso programa e propostas que sabemos que o PSOE non defenderá como remunicipalizar os servizos públicos ou crear un concello transparente.

Todo proxecto de unidade sempre ten riscos precisamente porque é audaz. Ese debate deuse nos 80 coa propia formación de IU, onde confluían moitos partidos de esquerda. O que importa é que teñamos claro a identidade de cada un e o que aporta ao proxecto común, o importante de EU non é en si unhas siglas senón que nacimos como catalizador de cousas moi parecidas ao que hoxe é a MAREA

Recuperar a democracia orgánica no concello, dándolle ao pleno o poder decisorio sobre a xunta de goberno evitando que a contrareforma local do PP se aplique de facto en Vigo. Remunicipalizar AQUALIA e VITRASA como exemplos de que é posible xestionar dende o público sen concesionarias privadas. Redacción de un novo PXOM acorde coa realidade económica actual e que evite aberracións como Porto Cabral. Instaurar un regulamento de orzamentos participativos para que os barrios e parroquias decidan as inversións no seu ámbito. Cumplir os ratios de traballadoras sociais por habitante e reforzar os recursos para evitar a exclusión social na cidade

Parécenos indecente que este programa fose sustituído por contratos menores con empresas sen ningunha relación coa actividade lúdica de mozos e mozas. O proceso de liquidación deste programa foi opaco, sen consulta previa a usuarios e traballadoras e actualmente non existe alternativa seria e planificada de programas para o ocio xuvenil na cidade por esta actuación arbitraria do Concello. A MAREA recuperará sen dúbida o programa

As experiencias de remunicipalización noutras cidades do estado e europa amosan que especialmente rentables e que se lle pode dar incluso dimensión social son os servizos de auga e transporte. Pero A MAREA non entendemos como ate a recadación administrativa en Vigo está privatizada, sendo un servizo perfectamente asumible polo Concello. Por exemplo estamos nun momento de tal emerxencia social que deixar servizos sociais en mans de empresas como CLECE é un perigo para usuarios e traballadores

Os concellos asumen entre os seus gastos o que se chaman gasto impropios, que lle corresponde a outra administración pero por omisión afrontaos as corporacións locais. Esto supón máis do 40% do orzamento dun concello. As becas teñen que asumilas as administracións que recadan para afrontar o sistema educativo que son a Xunta e o Ministerio de Educación. Se existe financiación mediante convenios entre administracións evitaremos que o concello teña que asumir unha competencia que non é súa.

Faremos de Vigo un Concello que teña vida cultural, case inexistente dende fai anos e circunscrita case á iniciativa privada ou autoxestionada de artistas e traballadores do sector cultural. Crear unha empresa pública de xestión cultural e enfrontarse como cidade a ese 21% de IVA que abafa ao sector da cultura sería un bo comenzo. Vigo non pode ter exclusivamente unha planificación cultural derivada dunha fundación dunha caixa privada como ABANCA

A MAREA está traballando nun novo modelo de planificación urbanística, é dicir, un novo PXOM que ordene xa a gran desorganización dos espazos industriais que están dispersos e mesmo mixturados coas vivendas. Os terreos de titularidade pública sen ordear nen planificar non poden sosterse nun municipio carente de moitas infraestructuras deportivas, verdes, etc...

Acabamos de presentar unha carta financeira que obriga aos concelleiros e concelleiras a unha limitación salarial e de tempo na representación institucional. Ningún deles pode cobrar máis de 3 veces o SMI e por suposto que evitaremos que baixo a fórmula de asesores asistamos a unha contratación opaca que evita o concurso público en moitas concellerías

Pois non o sei en todo caso quen o decide non son eu senón a miña asemblea local. Como decía Neruda "yo tengo dos ojos pero el partido mil"

Desmontala e entregala donde o obispado considere oportuno ter. Dende logo non nun espacio laico e público como un parque.

A MAREA é un espazo municipalista, non temos proxecto de país pero en todo caso forma parte das expresións colectivas da esquerda política que sempre defenderon o dereito de autoderterminación dos pobos sexa cal sexa o resultado final.

O canon imposto pola xunta dende logo ser insubmiso ao pago como moitos outros concellos. A tarificación que implica o tramo mínimo de consumo de 30 metros cúbicos so se pode eliminar cambiando a concesión, cousa que o Concello non fixo neste 2015 ampliando 5 anos máis.

A MAREA DE VIGO agrupa ao máis representativo da esquerda desta cidade, a que ten peso social, a que traballa todo o ano non somentes nos días de campaña, a que está na proposta e no conflicto e polo tanto si considero que en Vigo xa hai un espazo de confluencia. O resto son espazos, lexítimos, pero que nunca traballaron por ela.

O proposto pola Xunta un despropósito ao deixar en mans de 11 empresas privadas a coordinación dun servizo tan esencial como o transporte. A MAREA apoia o concepto de área metropolitana pero como oportunidade para crear servizos públicos metropolitanos non oportunidades de negocio para que explota de xeito abusivo o transporte con encarecementos de prezo abusivos

A nosa proposta de EMPRESA MUNICIPAL DE VIVENDA E SOLO é precisamente para artellar unha política proactiva no tocante á vivenda pública e control e planificación do espazo urbanístico adicado á vivenda. Ademais queremos reactualizar o censo de vivendas municipais existente para artellar xa de urxencia un parque de vivendas para evitar os problemas de accesibilidade ás persoas con risco de exclusión social e vítimas de desafiuzamentos

A MAREA DE VIGO considera moi interesantes os procesos de expropiación do dereito de uso de vivendas que por exemplo en Andalucia levaronse adiante para evitar os desafiuzamentos. As competencias municipais non o permiten pero si traballar para que a nivel autonómico o dereito ao usufructo da vivenda sexa garantido. Unha proposta sería ceder o parque de vivendas do FROB aos concellos baixo esa fórmula de "expropiación do dereito de uso" e crear dende ese stock de vivendas un parque público de aluguer con prezos públicos e controlados non polo mercado

Somos moi críticos co uso comercial do espazo público sen retorno para os concellos, sexa por entidades bancarias, instalación de telefonía ou empresas privadas. As cafeterías son nesta cidade un factor de emprego importante pero debería esixirse na ordenanza que as bonificacións polas terrazas obriguen a contratar personal con garantías e polo número real de horas que traballan. Estamos detectando que moitas cafeterías amplian espazo pero sen aumentar emprego. En todo caso denunciamos que non existe un control sobre a accesibilidade en moitos puntos ao prácticamente ocupar toda a vía pública as terrazas.

É un modelo que funciona en américa latina e outros concellos do estado donde os veciños mediante regulamentos e procesos asemblearios deciden gran parte dos investimentos, programas culturais, dotacións, etc... do seu barrio. Son experiencias de empoderamento cidadá moi importantes

Por suposto, perdimos unha oportunidade moi boa coas inversións do PLAN E e sucesivos orzamentos deste tipo en humanizacións sen espazo para carrís bici. A idea de fomentar os traslados a pé e en bici forman parte da nosa proposta de novo PXOM como modelo de desenvolvemento urbanístico humanizado e non pensado para o transporte particular

Evitar a súa paulatina privatización e dotar de suficientes traballadores e traballadoras sociais para cumplir o ratio de 8.000 habitantes por cada traballador social (hoxe superado con creces). Evitar as fórmulas de cheque asistencial que se teñen amosado como incapaces de facer políticas de integración social eficaces.

Somos moi críticos co modelo actual de protectora. Loitaremos polo SACRIFICIO 0 en animais salvo para os casos graves e incurables e recuperaremos políticas de protección das colonias felinas como realizaba Proxecto Gato. Prohibiremos espectáculos circenses con animais e taurinos e incorporaremos un plan para convertir a actual protectora nun modelo diferente de espazo de protección animal.