Son dúas cousas diferentes, aínda que teñen de común as desigualdades. Entendo que esos soldos resulten pouco decentes, cando se comparan coa situación que vostede conta. O que temos que resolver é os salarios de miseria e os copagos que os adoitan acompañar. E tamén, axustar os soldos dos altos cargos á realidade social.

É imprescindible. Porque agora non cumpre coa función que debería. De isto levan falando anos, pero aínda non se resolveu. Nós queremos convertila en cámara das Comunidades para tratar nela os asuntos de cohesión e distribución de recursos.

Ben. Gracias a isto coñecín máis a organización e as persoas. Prefiro non repetilo polo que supón de inestabilidade dentro da organización, pero foi unha rica experiencia.

Dividido. Son dous líderes e dúas persoas que é un luxo ter en Podemos. Fan roles diferentes. O executivo, Pablo Iglesias, está sometido a máis riscos de imaxe.

Pois sí. Esa é a pregunta. Vai depender soamente de ter uns poucos Deputados máis que o do lado. Confío nun goberno de cambio no que participe o PSOE. Espero que non se equivoquen. Sería un drama.

Vívoo con moita tristeza. Porque de ter unha sanidade exemplar, estamos a ver unha sanidade empobrecida e que deixa moita dor nas persoas que non son adecuadamente atendidas en tempo. E deixa tamén moita frustración profesional. Ocupouse máis de os seus amigos, privatizando servizos e hospitais, como o Álvaro Cunqueiro, que dos doentes e dos profesionais.

Hai que cambiar as normas tributarias e adaptalas aos ingresos. Non poden ser normas ríxidas. E con esos ingresos é obvio que non pode haber ningunha presión de fiscalidade.

Colaborei co PSOE uns anos e estivo ben. Chegou un momento no que vin que esas políticas xa non respondían ás necesidades da cidadanía. Outra cousa son as relacións persoais que coa a maioría seguen sendo cordiais e de amizade.

Coido que é inexacto. Fun precisamente eu o que lle cambiou o nome, feito do que me sinto orgulloso. E aumentouse moitísimo a dotación de persoal e de recursos, especialmente na área de urxencias.

Levan falando diso acotío. A Fundación na que participaba Iglesias fixo traballos alí e cobrou por eles. Cobrar polo traballo é lexítimo. O que non hai, e desmostrose unha e outra vez, é financiaciamento ilegal do partido. Forma parte da campaña electoral falar diso.......

Obviamente. A lingua é unha ferramenta cultural da identidade dun pobo que hai que mimar e cultivar. Cohesiónanos e comunícanos. Sen o galego é imposible entender Galicia. E o mesmo pasa con Cataluña e Euskadi.

Gracias, Alberto. O primeiro seguir a defender a Sanidade Pública en España e en Galicia. Comprometerme coas persoas máis necesitadas e que a investigación sexa uns dos piares do noso desenvolvemento.

Tes razón. Nas próximas horas faremos algo así. Ter maioría no Senado é imprescindible para cambialo.

Tan integrado que aquí fíxenme persoa. E sempre tentei aportar traballo e curar a miles de doentes cos trasplantes. Outra cousa é que non domine a lingua; pero sempre a apoiei. Tamén é certo que habitualmente, no meu medio, non se falaba moito e iso dificulta a aprendizaxe.

Non é a miña preocupación. Hai moita xente que pode facelo ben. Nunca aspirei a ocupar cargos ainda que nunca eludín as miñas responsabilidades.

Falei diso no contexto de Comunidade con moitas necesidades. Outra cousa é a identidade cultural e de pobo de Galicia, que pra nada é comparable.

Que hai que gañalas. Porque no goberno de Galicia xogamos a maioria do benestar e da vida cotidiana. É unha necesidade. É un reto.