O obxetivo de En Marea é paralizar a A76 polo seu enorme impacto ambiental e cun gasto de 1.200 millóns de euros. É unha autovía que non se xustifica polo fluxo de vehículos que transitan e que a maiores pasaría por numeros lugares cun alto valor paisaxístico como a Ribeira Sacra(imposibilitaría a súa declaración como Patrimonio da UNESCO) ou a Enciña de Lastras. É unha obra que responde ao modelo de infraestructuras faraónicas que en lugar de dar respostas ás necesidades dos veciñxs serve para agrandar a carteira das grandes constructoras. Somos conscientes de que a área require da mellora de infraestructuras por iso propoñemos mellorar a rede de estradas nacionais. A maiores as nosas propostas en materia de infraestructuras é apostar pola elaboración dun plan estratéxico que vertebre o país para dar resposta ás necesidades de mobilidade da maioría no noso día a día.

Hai que recordar que foi o PP, PSOE e Cs os que bloqueron a decisión de constituírnos como grupo parlamentario. Confiamos en que desta volta, cunha nova correlación de forzas na Mesa do Congreso poidamos conseguir, desta vez sí, o que na pasada volta nos negaron.

En Galicia levamos dende o 2012 con Age e despois coas mareas municipalistas apostando pola cooperación e a confluencia política para poder acabar coa ditadura da austeridade e a liquidación dos nosos dereitos e liberdades. Alegrámonos de que no resto do Estado miren cara Galicia e aposten polo camiño da unidade popular como fórmula para combater as políticas de afogamento social.

Somos conscientes de que o PSOE é un dos piares do réxime do 78 e que ao longo da súa traxectoria foi incongruente cos seus idearios iniciais. Tamén sabemos que precisamos unha maioría parlamentaria de cambio para acabar coas políticas exterminadoras do PP. Por iso tendemos a man ao PSOE para que desta vez non se escude tras a súa cobardía. Coido que o PSOE ten que decidirse xa: convertirse no flotador das políticas de recortes e privatizacións do PP ou mirar cara a esquerda e recuperar o seu programa socialdemócrata como punto de encontro.

O PP foi o alumno aplicado das políticas da Troika. En 2012 puxo en marcha o paquete de recortes que abriu as portas ao desmantelamento da sanidade pública. Creo que o relato que empregas dan boa mostra das súas consecuencias. Sen ir máis lonxe, aquí en Vigo, no hospital Álvaro Cunqueiro temos o exemplo de cara onde nos levan as políticas do PP. Todo isto co agravante dunha situación de crise onde os que menos teñen, máis pagan as consecuencias, por exemplo co copago dos medicamentos ou a restricción do acceso universal á sanidade. A nosa proposta e volver a recuperar unha sanidade pública e de calidade ampliando as partidas orzamentarias que recortou o PP e coa derogación do decreto sanitario de 2012.

Nós como forza da oposición só podemos denuncialo ante a Xunta Electoral. Aproveito esta pregunta que me fas, que agradezo, para denunciar a falta de papeletas de En Marea nos envíos que se fan á xente que pide o voto por correo.

Non creo que seña cuestión de que a vida laboral sexa o aval co que medir o compromiso político. Eu pertenzo á xeración das precarias que levamos encadeando contratos temporais. Sempre compaxinando a vida académica coa laboral. E a experiencia que saco diso é a de poder facer política dende unha realidade que coñezo e que non me resulta allea.