Un saúdo cariñoso a todos e a impresionante afición deportivista. A miña intención é quedar, si. Pero hai que esperar pola situación en en que se atopa o clube.

A miña estratexia para Valladolid é desmarcar a un xogador para que se atope só ante o porteiro e marque gol. Case é a única estratexia.

Se me esperan subirei, claro. Pase o que pase estaremos sempre xuntos.

Non fago promesas. Non me gusta facelas. O que me gustaría é festexar con todos en catro Camiños se nos salvamos. Saltar, cantar... Iso é o que prometo.

Con que o Dépor quede en Primeria, non teño preferencias. Ás veces en Primeira pasa que o que non pensas que pode caer cae.

Está a facer unha temporada sensacional. Del Bosque disfruta de moitísima competencia nesa posición. Vaino ter complicado.

O Compostela é o equipo da miña cidade. Son desde hai moitos anos compostelanista. Cando era rapaz, escoitaba Carrusel, a Guimaraes, a Triave, e seguía ao Deportivo desde pequeno.

Si realmente existen, e todo o mundo da por suposto que existen, a xustiza debería actuar con determinación. Que pinchen teléfonos, que se saque á luz todo o que pasa. Pagar por perder é ilegal, pero tamén pagar por gañar, a xente olvida. Iso favorece aos ricos. Hai clubes que poden facelo e outros que non.

Non está no primeiro equipo o xogador que máis me impresionou. Está na canteira.

Voltar ao Compos? Quen sabe... O Compos está a facelo ben, leva unha senda boa e estable, cun presidente que colleu as cousas con moitísimo cariño e precisa que o sigan empresarios, a cidade, a afición. Se conseguen meterse en 2ªB empeza a ser importante.

No, Chatarra era o meu axudante, Gabi Leis. E non recordo por que...

Conformaríame con que me cederan a Jesé.

Non esperaba sentirme tan querido. Estou sorprendido, non o podo negar. Impresionado e absolutamente sorprendido.

A retirada de Ferguson era esperada, nalgún momento ía ocurrir. Non é unha sorpresa moi forte. Todo o mundo poñía prazos. Deixa ao Manchester United campeón, termina como directivo do clube... É un mito, non só polos títulos senón polo tempo que aguantou, 26 anos. Algo especial tiña que ter para motivar tanto tempo a un equipo.

Non é un período demasiado largo desde que comecei a adestrar, non se deron saltos cualitativos dende entón. A nivel sistemático houbo cousas que se foron transformados. Pero neste momento hai unha corriente de fútbol ofensivo, que invade a moitos adestradores, seguindo a Cruyff, a escola holandesa, impregnada no Barça, na selección... Cando eu comecei era máis estratéxico, máis táctico, acercábaste ao fútbol dun xeito máis conservador.

Se as cousas seguen igual e continuo no Deportivo, confío en que Valerón siga xogando. El está máis contento e considero que ten un ano máis de fútbol. Noto que está motivado. A partir de aí, nalgún momento terá que dicir "ata aquí chegamos".

Pódense construir equipos bos sendo ao mesmo tempo económicos. Non hai unha relación directa equipo caro-equipo bo, equipo barato-equipo malo. Se a situación do Dépor segue como é, os recursos serán escasos. Haberá que traballar coa canteira primeiro, despois buscar cedidos importantes e fichar a coste cero. Iso require moita información. Pero se pode montar un equipo competitivo sen moitos recursos.

Hai momentos en que che pode molestar, pero non me traumatiza, lévoo con naturalidade, sen problemas. Son charlatán. A xente é respetuosa, sabe cando ten que acercarse. Non teño problemas.

O que vin é que faltaba un cacho de mellora, había espazo para a mellora. Non só no aspecto físico (que tamén). Tiña a sensación de que o que chamamos estado de forma non era bo, non tiña alegría, enerxía suficiente para competir. Tentei construir ese estado de forma. En tres ou catro meses non podes facer todo iso, houbo que ir con coidado porque pode chegar a ser perxudicial.

Non é un concepto que manexe. Non é moi profesional. Se me ofrecen xogadores non mido por onde nace ou que fale, mido polo talento futbolístico. O clube si que ten que vender un proxecto de canteira baseado no noso territorio. Iso provocaría que unha parte dos xogadores da plantilla fosen galegos. É algo que temos que facer entre todos: clube, técnicos e afición. É un pacto necesario que nos podería levar a cotas moi altas de competitividade, como sucede no País Vasco.

A realidade é que espero estar a salvo antes. Ao último partido, espero que cheguemos con posibilidades e dependendo de nós mesmos. Xogamos na casa e é unha vantaxe.

De pretemporada? Seguro, iso está garantizado. Insua é en realidade un xogador do primeiro equipo. Bicho é futuro, un futuro cercano.

Non se parecen en nada. O Deportivo ten un apoio da cidade, da afición, que o Compostela nunca tivo. Iso transmite confianza e seguridade.

Paréceme que é un luxo para Lugo este clube, especialmente esta temporada, aspirando case a meterse en play off, facendo un fútbol alegre, sinxelo, bonito... Hai que cuidalo. Tamén me recordo de todos, deses xogadores e da cidade, sempre fun moi querido e ben tratado.

Eses chavales están na miña mente, por suposto que a oportunidade de contrastarse no primerio equipo seguro, están adestrando moito comigo. Non haberá cortapisas. Temos un equipo construido a base de moitas cesións, imos perder moitos compoñentes. Riki acaba, Nélson non sabemos... O máis complicado é ter dous dianteiros que che garantizasen 15 goles. A partir de aí é máis fácil construir.

Eu contribuyo coas miñas charlas, esa é unha parte. Pero apelo á motivación persoal de cada futbolista, o que levan dentro. Facerlles ver que o fútbol non remata este ano, que tiñan que ter metas persoais. A continuación ven o apartado de adestramento. Eles vían unha situación de que era imposible salvarse, puxémoslles metas máis cortiñas, pasos pequenos que nos foron acercando ao obxectivo final. Empezas a gañar, colles máis confianza, alegría... Eu viña moi ilusionado, e se tes esa pasión podes convertir algo negativo en algo moi positivo.

Véxoa ben. Non son dos pesimistas. Chegamos cun equipo maduro, con experiencia de campeón. Poden repetir o éxito, sempre e cando a nivel mental estén ben. O fútbol español ten savia nova que poden incorporar, un futuro asegurado. Penso que podemos gañar o segundo mundial consecutivo en Brasil.

A guinda podería adestrar a un Pontevedra, a un Lugo, un Ourense en Primeira división. Vai ser complicado, pero iso sería sensacional.

E con talento. Os xogadores do Deportivo non eran tan malos como parecían. A eles se lles debe. Eu dinlles estratexias para gañar partidos, convencelos de que tiñan nivel. Non é só casta e valor, hai talento e traballo. Traballamos como cabróns.

Á peña un saúdo moi cariñoso e afectuoso a todos os compoñentes, especialmente unha aperta forte ao seu presidente. E o desexo profundo de que os dous equipos galegos quedemos en Primeira.

Polos meus actos o saberás. Prefiro mantelo no anonimato.