Para min e moi claro que a resposta e NON. Estamos a falar dun mundo cada vez mais tecnoloxico e competitivo e o coñecemento e a ferramenta básica para acadar exitos nel. Pareceme que cada vez faran falla maís universitarios e mellor formados.

Sen dubida en España os cambios derivados da converxencia Europea. Estamos a falar de cambios na estructura dos títulos que faran os nosos estudantes mais competitivos a nivel internacional. Tamén falamos de cambios de metodoloxía (se cadra os mais importantes) que deberán modernizar o noso sistema de ensino superior.

E difícil de respostar xa que hai ducias de indicadores diferentes que nos darían clasificacións distintas. Sen embargo, podemos dicir dos distintos rankings que se publican que non están nada mal situadas e nalgúns aspectos están entre as millores. Me gustaría precisar que ningunha universidade é excelente en todo e que máis ben haberia que comparar titulacións ou departamentos.

Por formación persoal son bastante anglófilo xa que pasei alí bastante tempo. A min paréceme un sistema que da unha formación básica moi operativa e que os seus titulados rematan cunha boa formación de cara ao mercado laboral. Por eso decídome por Oxford ou Cambridge.

Salvo algunhas excepcións de todos coñecidas eu optaría sempre pola pública que penso que ten, en conxunto unha oferta mais robusta e de máis calidade.

Nestes momentos as Universidades son as institucións nas que máis se está a medir a calidade. Titulacións, profesores e servicios son periodicamente auditados a nivel nacional e a nivel Galego. No que atinxe a Galicia temos a Axencia Galega para a Calidade do Sistema Universitario de Galicia (ACSUG) que esta a implementar moitos procesos de avaliación e que está a piques de integrarse na rede de axencias de Calidade Universitaria Europeas.

Eu espero sinceiramente que si. Penso que a irrupción dunha función investigadora que antes non existía desequilibrou un tanto o sistema e penso que debemos incidir máis na correcta valoración do esforzo docente do profesorado. Penso que o Espazo Europeo de Ensino Superior nos axudará a conseguilo.

A Historia é difícil de cambiar e nestes momentos sería inviable unha modificación como a que propón que significaría unha mobilización excesiva de medios e de profesorado e persoal. O que me parece máis viable é que partindo do que temos vaiamos especializando a nosa oferta e engadindo perfiles diferenciadores que distingan a formación ofertada nos distintos centros e campus universitarios.

Hainos xa, incluso con empresas europeas a traves do programa Leonardo. Pero concordo con vostede en que sería desexable bastante máis e na miña opinión os novos plans de estudos deberían incluir créditos computables por estadias de estudos en empresas, alomenos en alguns tipos de titulacións.

Eso dependerá das necesidades das universidades de profesorado e de persoal investigador. As Universidades deben ter unha plantilla dimensionada para as súas funcións. Na súa pregunta hai implicito un erro moi extendido i é que parece inferirse que so nas universidades teñen acubillo os Parga Pondal e, na miña opinión, unha sociedade con futuro ten que xerar moitos postos de traballo para investigadores no sector empresarial.

Rotundamente si. Eu penso que é un dos programas que máis teñen feito pola integración europea e o máis importante penso que ademáis do que os alumnos aprenden hai un coñecemento intanxible polo feito de integrarse noutro sistema e outro país que e invalorable de cara a formación persoal. Este ano pasado máis de 1000 estudantes galegos disfrutaron de estadias Erasmus con axudas da Conselleria de Educación.

Hai xa programas para seleccionar algúns grupos que terían garantida unha financiación basal durante uns anos, de todos os xeitos eu penso que a tensión que a competitividade introduciu no sistema de financiación da I+D ten sido fundamental no éxito do sistema español ata o momento

Penso que cada un deles tería a sua proposta particular e eso sería absolutamente inviable. Algúns dos sistemas, no caso da investigación, están sobradamente probados e filtrados durante anos e hoxe son recoñecidos e utilizados por todos ainda que todos teñamos algunha queixa sobre algún aspecto. Penso que os sistemas de avaliación da docencia foron case que inexistentes ata agora e teñen ainda moito camiño por diante ata acadar un estandar aceptable para todos, ainda que todos seguiremos criticándoos por aches ou bes.

Sorte. Ainda que eu prefiro claramente ter 20 quasi nobeles que un nobel.

Nin o un nin o outro. Temos nestes momentos un Sistema Universitario coa sua historia, cos seus éxitos e coas súas eivas, e o que temos que conseguir é facelo o máis equilibrado posible e respostar á demanda dunha formación de calidade e todo isto non depende para nada dunha visión "xeográfica" do sistema.

Na universidade non entendo moi ben esa dicotomía. Somos docentes e investigadores e haberá que equilibrar esas duas funcións que , por suposto, non teñen que ser idénticas para cada profesor, poderemos ter profesores con máis dedicación docente ou non dedicación preferentemente investigadora según as necesidades da institución para cumprir coas súas funcions.

Na nosa Consellería estamos a piques de lanzar un plan para intentar mellorar o grao de inserción laboral dos nosos titulados. Entre as accións hai algunhas que nos competen a nós como é a de facilitar as prácticas en empresa de estudantes e titulados e a mellora dos plans de estudos pensando prioritariamente nas necesidades dos futuros empregados e dos empregadores. Temos tamén un observatorio de inserción laboral dos titulados universitarios do SUG que é unha moi boa ferramenta para a toma de decisións neste eido.

A verdade e que estou un pouco farto desta división ficticia de investigación básica ou aplicada; para min só hai boa e mala investigación (se cadra tamen regular). De todos os xeitos, dende un punto de vista macro, é moi claro que en Galicia (En España e en Europa tamén) temos un deficit moi claro de investigación aplicada que debemos correxir si queremos ser competitivos e traer boas oportunidades para a nosa xente, é por esto que se di moitas veces que hai que facer un esforzo coa investigación aplicada o que non implica restarlle nada a outras investigacións.

A parte da endogamia non a entendo. O resto éun caso moi particular que vou a contestarlle dun xeito xeneral, unha universidade ten que ter unha plantilla dimensionada para cumprir coas súas funcións e non pode crecer sin medida en ningunha area xa que ten que respostar ás súas obrigas en todas elas. Non porque teñamos unha persoa ben formada as univerasidades teñen que sacar automaticamente plazas. Non poden ser as universidades o único destino dos bos investigadores, non ocurre así en ningunha parte do mundo.

Eu penso que sí. O acceso aos corpos de profesorado universitario é unha carreira de fondo que leva moito tempo e eu penso que é unha criba importante. Ademáis como xa comentei nalgunha pregunta anterior hai moitos sistemas de avaliación e control, máis que na maioria das profesións. Dito isto non creo que o sistema sexa perfecto e que non teñamos moito que mellorar.

Estase a falar moito dos títulos (grao e posgrao) pero iso non é máis que o marco, un marco importante que vai a facer os nosos títulos claramente recoñecibles en Europa e no mundo. Pero o máis importante de cara o alumno non é o marco, é a pintura; e isto é o cambio de filosofía docente que leva implícito. Temos que pasar dunha docencia baseada no profesor con ensinanzas de carácter moi enciclopédico a un sistema no que o centro sexa o alumno e no que integremos non só coñecementos senón tamén competencias e habilidades necesarias para o desenvolvemento laboral. Para min a clave vai a estar na elaboración de plans de estudos razonables e baseados nas premisas que acabo de formular.

Foi un placer compartir este espazo con todos vos. É unha pena que non teñamos máis tempo para respostar ás preguntas que quedan. Espero que teñamos unha nova oportunidade. Un saúdo para todos.