A Consellería trata permanentemente de facer dos empresarios de Galicia e de fora de Galicia cómplices e partícipes das políticas que levamos adiante, entre elas a de poñer o capital humano como un factor determinante. E tratamos de facer con eles un grupo de apoio, se eso se entende como un lobby a resposta é positiva.

A ausencia da CIG é unha decisión que eu respeto aínda que considero que non é acertada. En calquer caso non lle quita forza nin operatividade os acordos, dado que o seu valor está no contido e na súa dimensión e no consenso amplio de empresarios e organizacións sindicais suficientemente representativas. En calquer caso a CIG ten sempre a porta aberta para incorporarse ó diálogo social.

Sí, os concellos son os mellores coñecedores das necesidades de emprego e das posibilidades de traballo no seu ámbito que son terminais importantísimas da Consellería de Traballo. Polo tanto eu son partidario dunha maior intensidade de relación e de competencia dos concellos en materia de emprego.

É un problema que ten relación por unha banda con a distribución da nosa estructuctura empresarial onde sectores clásicos con salarios máis baixos teñen un maior peso que noutras comunidades, por exemplo, o sector Primario. Para a mellora dos empregos necesitamos impulsar empresas de alta capacidade, alto valor engadido e alta competitividade e para eso necesitamos un esforzo na mellora do noso capital humano, a través da formación.

Estuven uns meses antes de empezar a traballar, na volta da mili e antes de empezar a traballar.

Comparto a súa opinión e precisamente por eso no propio diálogo social se marcan obxectivos de estabilidade tamén no sector público que supón reducir un 50% a inestabilidade no sector público. E xa se está avanzando por exemplo cos acordos en sanidade e en esducación para estabilizar o seu traballo.

Non creo que se poida xeneralizar esa situación como fai vostede e en ningún caso trasladar que aqueles que non teñen formación teñen mellor trato que os que tiveron a sorte de tela. É certo senembargo que a planificación univertitaria dos últimos anos ten xerado uns colectivos de licenciados con difícil encaixe no mercado laboral e eso haberá que revisalo.

A pretensión que temos é de poñer en marcha unha empresa alternativa nas actuais instalacións de Henkel, A Toxa, cun número de postos de traballo iniciais e co compromiso de que os que se incorporaran posteriormente tuveran preferencia os traballadores de A Toxa. E para aqueles que non puideran nin acollerse ó plan social (prexubilacións) nin nunha primeira fase incorporarse a nova empresa, pondríamos en marcha xunto coa empresa un plan de inserción.

Eu confío que no futuro se manteña a Consellería de Traballo como tal. Indudablemente as políticas postas en marcha neste período están refrendadas por un acordo de diálogo social, e que polo tanto, son de largo alcance, seguro que terán continuidade no futuro.

A formación ten que ser necesariamente de demanda, é decir, están en relación directa co mercado laboral en cada momento. Eso implica necesariamente un modelo flexible de formación que se poda adaptar as necesidades que se vaian producindo.

Lóxicamente satisfeitos posto que era un compromiso arriscado pero considerábamos fundamental para poñer en marcha un novo modelo de políticas laborais en Galicia. Un modelo froito do consenso onde os destinatarios das políticas, é decir, empresarios e traballadores, formaran parte do seu diseño, para facelas así máis eficaces.

Sí, confío que este acordo permita continuar a senda positiva iniciada no ano 2006 que sitúa a Galicia como a comunidade de España con mellor comportamento na evolución do emprego.

As axudas a contratación indefinida neste período con este Goberno están condicionadas a uns determinados niveis de estabilidade laboral (por riba do 70%) ou a acordos sectoriais que marcan os seus obxectivos, polo tanto manteremos as axudas sempre ligadas a estes requisitos.

Ámbalas dúas cousas. Temos un déficit importante da cultura da seguridade, para eso estamos poñendo en marcha campañas de concienciación en canto a necesidade de autoprotección dos traballadores e a obriga dos empresarios de proporcionar os medios de protección. E a prevención, que é unha peza clave que fomentamos dende a Consellería.

O novo modelo do servizo públcio de emprego de Galicia, que é un dos acordos do diálogo social, un dos nove acordos, trata precisamente de facer o que vostede plantexa , e decir, un modelo onde o público tome maior peso nas funcions que debe levar adiante, intermediación, formación, seguimento dos itinerarios individualizados dos traballadores; é decir, o máis potente servicio público.

As organizacións empresariais firmantes e as organizacións sindicais non van a recibir ningún tipo de compensación económica por estos acordos, precisamente os propios acordos poñen en marcha un modelo de representación institucional aplicable a todos os sindicatos e empresarios con carácter máis representativo, non só aos firmantes, que posibilitará regularizar e transparentar a relación da administración coas organizacións. Tamén a relación económica. Así para concretarlle máis a resposta nada en absoluto.

Sí, dos nove acordos dous deles están adicados á seguridade laboral: a posta en marcha do Instituto de Seguridade a través dunha lei e o Plan Estratéxico para a Prevención de Riscos Laborais, que establece as políticas a desenvolver no marco da seguridade e saúde laboral. Esto indica o peso que a seguridade laboral ten nos acordos do diálogo social. E conteñen medidas de moita importancia para loitar contra a siniestralidade.

Poñer en marcha políticas de compensación en materia laboral que permitan dedicar esforzos suplementarios nas zonas máis deprimidas, xuntamente coas políticas xerais da Xunta de Galicia, en materia de cohesión social onde se introducen nos presupostos deste ano importantes partidas de discriminación positiva para as provincias do interior e parte das provincias de A Coruña e Pontevedra que teñen unha situación similar en canto a renta e desenvolvemento que as provincias de lugo e Ourense.

Sí, a través de as distintas áreas de goberno, Vicepresidencia da Igualdade e Benestar Social, Consellería de Presidencia, consellerías de Sanidade e Educación e Consellería de Traballo principalmente implicadas, temos o compromiso de habilitar e poñer en marcha políticas de conciliación. No que se refire á Consellería de Traballo na lei que estamos desenvolvendo de Traballo en Igualdade se contemplan medidas orientadas á concicliación, por exemplo o bancos de tempo e outras.

É un porblema que non é doado de resolver, pero que este goberno ten a vontade de afrontar, dende políticas da Consellería de Medio Rural orientadas ade fender e a potenciar o sector Primario ata políticas de carácter máis xeral das que falaba antes para tratar de que no interior, nas provincias do interior, haia máis actividade económica e por tanto maior desenvolvemento de emprego.

Sí coñezo da precariedade do sistema de bolsas, coñezo da excesiva permanencia no tempo con esa situación de bolseiros e coñezo tamén que se están tomando medidas por parte de Educación e Industria a través da Dirección de Investigación para tratar de rematar con esa situación.

No en absoluto. A incorporación de independientes destas eleccións municipais é moi enriquecedora pero cuantitativamente non é significativa. A ínmensa maioría dos nosos candidatos saen das propostas das executivas locais e dos seus afiliados.

Son funcionario da administración local.

É unha situación claramente inxusta, me atrevería a decir que de explotación, coa que hai que rematar e o goberno está nese traballo.

A especialidade de relacións laborais ten un amplo abanico de posibilidades ou de actividades no mundo do traballo. Cun máster en prevención de riscos lle recomendaría que orientara a súa actividade a ese campo onde necesitamos profesionais ben formados, nas empresas, nas administracións, nas organizacións de traballadores, etc.

As remuneracións extrasalariais están delimitadas perfectamente na lexislación e na negociación colectiva, nos convenios colectivos. Polo tanto, a lexislación xa contempla ata onde na nomina poden incluirse gratificacións non salariais. Se no seu caso se excedera do contemplado na lei, lle recomendo que denuncie esa situación.

Pois non. Me gustaría ser o Conselleiro da Igualdade Laboral, é decir, que as nosas mulleres tuveran o mesmo trato e as mesmas oportunidades e os mesmos dereitos, e claro que hoxe por hoxe as que están en inferioridade nestas cuestións son as mulleres, e polo tanto temos que facer políticas de discriminación positiva con respecto a este colectivo.

No ano 2006 conseguise incrementar a contratación indefinida nun 37%. Temos que seguir traballando no senso de concienciar de que a estabilidade vai íntimamente ligada á competitividade das empresas. E polo tanto é un ben a defender entre todos, non polos traballadores, senón tamén polos empresarios, para achegarnos as medias de estabilidade das comunidades máis avanzadas e de Europa.

Non debería marchar fóra posto que efectivamente a súa formación é parte dun esforzo, non só da súa familia, senón de toda a sociedade galega, para que non teña que marchar temos que mudar o noso modelo productivo potenciando empresas especializadas no alto valor tecnolóxico e que permitan ser demanda de postos de traballo altamente cualificados. E ese é o único camiño e neso se está traballando.