Artista y música gallega
De compartir plató con Joaquín Prat en los inicios de
TVE a vender cien mil copias de su mítica canción
«Galicia terra meiga». Los cuarenta años de carrera de
Ana Kiro dieron para muchas historias. La artista narra
ahora la más difícil de su vida. Acaba de vencer el
primer asalto en su lucha contra el cáncer, una
enfermedad que no esconde porque piensa que, como figura
pública, su testimonio puede ayudar a otros enfermos.
Antes que nada darlle as grazas por todo o interese que puxeron por saber da miña enfermidade e en preocuparse por min.
yo solo queria saber como se encontraba de salud y desearle lo mejor, un abrazo y un beso muy fuerte
A miña saúde está neste momento nun compás de espera, explicome, fixeronme unha analítica e os medidores da enfermidade deron que estaba un pouquiño alta e por precaución teño que repetir a analítica e o martes que vén, día 10, teremos os resultados e si baixaron os medidores, estou perfecta, pero se seguen un pouco altos teranme que facer unha proba nuclear, para saber por que.
¿Qué colaboraciones especiales ha tenido a lo largo de su carrera?
Se as colaboracións se refiren en discos, pois Juan Pardo, Gayoso, José Guardiola, Salomé, Fernando Marán, Sabela...
¿Cal é o perfil do seu público? ¿O do Luar?
Pois si. O público do Luar é o mesmo que viña as miñas romerías e que compran os meus discos e os que me seguiron a través da TVG, nos meus programas de Toda unha vida, Tardes con Ana e Que boa tarde.
¿Con quen lle gustaría cantar que non o teña feito?
Con Marifé de Triana, con Manolo Escobar, con Sergio Dalma e moitos outros
Cuál es su cantante favorito
Teño moitos, pero de quen teño máis discos é de Marifé de Triana.
¿Compartiches plató con J,Prat como presentadora ou como cantante?
Como cantante, el presentaba Galas del sábado, no ano 68, con Laura Valenzuela e a min contratoume TVE para cantar durante dez Galas del sábado.
me alegro de que hayas vencido este primer asalto de verdad. sigues viviendo en La Coruña?? volveras a cantar en alguna fiesta??
Muchas gracias. Sigo viviendo en A Coruña. No, no volveré a cantar en las fiestas porque ya colgué los hábitos de cantante al empezar Tardes con Ana, a diario. Era demasiado.
Soy Gallego y vivo en Miami USA, Estou muy orgullosa de ti , que Dios te bendiga Rolando
Rolando por personas como tú yo seguí mi carrera año tras año hasta que llegó el cáncer y me detuvo. Gracias por tu apoyo y te mando todo mi cariño.
cuando visitaras venezuela?
Quién sabe!! Ya hace unos cuántos años que estuve allí. Tengo familia en Caracas y si me sigo encontrando bien, en cualquier momento volveré.Porque realmente es un lugar que me encantó y en Valle Fresco tuve la suerte de que me vieran 24.000 personas, lo que agradezco enomermente. Es un recuerdo que nunca olvidaré. Gracias.
Muchos ánimos Ana, Ojalá todo te vaya muy bien, ¿Qué añoras más en este momento la música o la tv?, Muchos besos, Natalia
Querida Natalia, en estos momentos solo puedo pensar en curarme. Si esto va bien posiblemente volveré a la TVG con algún programa para volver a estar en contacto con toda esa gente que como tú están conmigo en los peores momentos de mi vida. Mil gracias.
Supongo que cuando legan estas situaciones en la vida las prioridades cambian...? y las cosas mas sencillas recuperan denuevo su importancia.Estas como siempre...muy guapa...animo...dos besos.
Pues sí, tienes razón. Aunque yo soy una persona de gustos sencillos, es cierto que ahora me preocupo más por estar con la gente que me quiere, con mi familia, mis amigos... Y sobretodo, disfruto mucho de mi casa que cuando tenía que cantar apenas tenía tiempo para estar en ella. Gracias por llamarme guapa y yo también te mando dos besos.
por moito que busquei non atopo cd seus
É normal que non os atopes porque dende o ano 98 non volvín a grabar e como os que os editamos somos o meu home e máis eu, coa televisión non tiñamos tempo de facturalos e por eso agora xa non se atopan.
como se siente con ese rol que la tv le ha dado de contertulia?
Fenomenalmente bien. Me sorprendió a mi misma encontrarme tan cómoda en algo que nunca había hecho, claro que esto se debió al apoyo vuestro. Nunca me cansaré de repetir que todo lo que soy no es mérito mío solamente, sino vuestro. Muchos besos.
¿Qué queda de la Ana Kiro de Galicia Terra Meiga? ¿Mantiene la ilusión por cantar?
De aquella Ana Kiro de los años 73 queda la misma persona pero más enriquecida por el cariño de la gente y sí me hace ilusión cantar. Eso siempre. Besitos.
Cual es la etapa de su vida que volveria a vivir
Hay tres etapas que fueron las más importantes de mi vida, por este orden. El nacimiento de mi hija, el día que conocí a mi marido actual, a Carlos, y me casé con él, y el día que por fin pude dedicarme a lo que siempre quise hacer desde que nací, que es cantar.
Ola Ana. Gustaríame darche moitos ánimos e que teñas forza para combatir a ese enemigo.
Moitas gracias, de verdade os necesito, porque aínda que eu son unha muller moi valente, hai días en que teño que pensar na miña familia e nos amigos e levantar os ánimos para que eles non sufran.
gustariache volver a cantar
Non do xeito que o facía antes. Gustaríame non ter que facer tantos quilómetros nin volver á miña casa ás tantas da madrugada, durmir poucas horas e volver a emprender a marcha. Claro que cando o facía era moito máis nova e tiña folgos dabondo. De calquer maneira, vou seguir cantando na televisión de cando en vez.
Ana eres fuerte ganaras
Muchas gracias por todo vuestro apoyo.
¿Nunca trabajas de camarera en tu bar de Elviña?
Ya lo hice, cuando inauguramos. Ahora y desde hace cuatro años se lo vendimos a José Ramón que empezó con nosotros, llevando la cocina y que desde entonces, tanto él como su esposa fueron grandes amigos.
Agora que vou para a piscina de Arzúa a nadar e como vou pasar pola Castañeda, envíoche un bico ben grande da túa terra e moitas forazas para que te recuperes,ok? Biquiños desde Melide, Xurxo Otero.
Gracias Xurxo. Dásme moita envexa por estar cerca da casa onde nacín. Eu vou menos por aí do que quixera aínda que como teño á tía Carmen en Figueiroa, de cando en vez vou a darlle un biquiño. Gracias polos teus desexos. Un bico.
Ana, ¿cantas verbenas animaches? ¿Máis de mil?
Penso que bastantes máis, porque hai que ter en conta as veces que repetía o mesmo lugar ano tras ano. Bicos
¿Que opinas da revisión que grupos galegos actuais van facer das cancións de Andrés Dobarro? Gustaríache que fixeran algo parecido coa túa obra?
Gustaríame que a xente nunca se esquencera de min e se esa é a forma de que así sexa, estaría moi orgullosa.
¿Qué lle parece a Sanidade pública galega?
Dende fai moitos anos eu teño un seguro privado pero cando me detectaron o cancro, non o pensei nin un momento en acudir á Seguridade Social. Creo que teñen moi boa maquinaria, e agora xa sei por experiencia que tamén teñen os mellores médicos. A min estame levando o doutor Rafael López (oncólogo) no Hospital Clínico Universitario de Santiago. Estou moi contenta do trato que alí me dan. Recomendaríalle a todo o mundo que fixera o mesmo que eu.
¿Cal é a canción galega que máis lle gusta?
Unha noite na eira do trigo.
llevaste mucho tratamiento de quimioterapia y radioterapia??
De quimio llevé 16 sesiones. No me pusieron nunca radioterapia.
Alegrame que penses en voltar a traballar, pero que pensas que é mais dificil afrontar o diagnostico ou sacar forzas para loitar día a día?
As dúas cousas foron difíciles pero hai que ser positivo e pensar que se outras persoas o pasaron eu que son tan forte, tamén o vou pasar.
Ana, quién es tu sucesora en la música popular?
Yo creo que Pili Pampín tiene una bonita voz, es humilde y ama la canción. Creo que es una gran sucesora.
Se tiveras que escoller un tema teu, ¿cal sería?
A miña aldea é non porque a letra sexa miña, senón porque así puiden dicirlle a xente de onde son e como é o currunchiño onde nacín.
Sentaríache mal ver as túas cancións no top manta?
Por suposto. Eso é unha estafa para a xente que coma min produce as súas cancións e aínda que eu xa non o fago, doeme polos demais. Pero tamén penso que as productoras discográficas deberían baixar o prezo dos cedés, para que asi a xente puidera mercalos sin necesidade de ir o top manta.
Foi complicado políticamente cantar en galego no seu momento
Eu empecei a cantar en galego, no ano 73. A min ninguén me prohibiu cantar en galego. só a casa discográfica non estaba moi dacordo porque dicía que así só vendería discos aos galegos. E equivocouse de parte a parte porque de Galicia Terra Meiga, que foi o primeiro disco en galego, venderonse en dúas semanas máis de cen mil casetes e por iso me concederon o Casete de Ouro.
solamente enviarle, desde Viveiro, mucho ánimo y un deseo fuerte de pronta recuperación.
Gracias Viveiro polo voso apoio e polo voso ánimo. Biquiños
Moitos animos, eu como familiar de afectado, sempre digo que esto é como un contrato temporal hasta o día dos resultados non sabes se che renovan ou non. Un bico
Estou totalmente dacordo contigo, pero hai que pensar que ó final van te facer fixa. Outro biquiño
En cuarenta años de carrera, supongo que habrás pasado muy buenos momentos, pero ¿hay alguno que recuerdes con especial cariño?
Pues sí, recuerdo que la primera vez que fui a Argentina a cantar a los gallegos, trabajé en un teatro y al levantarse el telón y aparecer yo en el escenario la gente se puso de pie y estuvieron aplaudiendo durante mucho tiempo y eso me asombró porque yo creía que allí no me conocían tanto. Fue un bonito momento.
estas estupenda espero que te recuperes pronto.tengo 35 años y me crie con todas tus canciones en un pueblo de Lugo.Animo sigue luchando que venceras
Gracias a tus padres por ponerte mi música y más gracias aún por tus ánimos. Un beso muy fuerte.
Hay alguien de tu familia que siga tus pasos, gracias y mucha suerte
Mi nieta, que tiene ahora 16 años ya ha posado para una revista de novias cuatro veces y ha sido imagen de navidad de la joyería 18K, que está por toda España. Ella tiene claro que no le gusta su voz, pero que sí va a ser artista. Como actriz o modelo de pasarela.
que tal te levas coas novas tecnoloxías? marcos
Non moi ben. Hai un par de anos compramos Carlos e máis eu un ordenador portátil e os nosos netos viñan cando tiñan tempo a ensinarnos como funcionaba. A verdade e que a Carlos deuselle bastante ben. Pero a min o detectarme o cancro poucos meses despois non me quedaron moitas ganas nin forzas para seguir na escola dos meus netos. Aínda así sempre hai algún amigo que escribe por min para comunicarme con vós.
QUE TAL SE TE DA ESTO DE INTERNET?? QUIEN TE LO IBA A DECIR HACE AÑOS QUE ESTARIAS HABLANDO A TRAVES DE UNA MAQUINA. UN BESOTE.
Quién nos lo iba a decir a todos hace unos años que llegaría Internet...
¿Porque decidiches decantarte pola canción galega nos setenta en luga de continuar cantando en español?
Decanteime pola canción galega por que era o que me saia máis do corazón. Pero aínda así cando grababa un cedé, sempre metía algunha canción en castelán.
hola ana,solo lle queria decir que a vexo moi ben e animo,se tes forzas vente o domingo o cristo de fisterra. suerte guapa
Gracias pola túa invitación que non descarto e gracias tamén polos teus ánimos. Un biquiño.
saudos dun galego en manchester q ten conhecidos na Castanheda. Animo e a seguir para adiante
Pois moitas gracias paisano polos teus ánimos. Bicos.
Sempre temos algo pendente por falta de tempo, que che gustaría facer agora?
Xa estou facendo cousas que antes non tiña tempo de facer, ler, andar, ir ó cine, coidar do meu xardín e dos meus cans (teño sete) e sobretodo, comer os domingos coa miña familia.
He leído que una vez que te cures te gustaría volver a la televisión, ¿pero crees que hay sitio para ti vista la tendencia actual de la TV, mucho más dedicada al morbo que al tipo de programas que solías hacer?
Sigo pensando que me encantaría volver a la televisión, pero con un programa serio con él que tratar de ayudar a la gente que no saben a dónde acudir cuando tienen algún problema. Solo así volvería a la tele.
Quiero daros a todos las gracias más expresivas por toda vuestra preocupación y vuestros ánimos. Me hizo mucha gracia la primera vez que leí preguntas para mi en Internet. Me sentí muy acompañada por lo que os mando a todos un abrazo muy fuerte y muchos besos. Ana.