Outro dun liracho.

O tímido que levo dentro non ten conflictos de xénero.

Esta mañá mesmo acabolle de dicir nunha rolda de prensa ao conselleiro de Cultura que faga todo o posible por non botar por terra un esforzo dos equipos de goberno anteriores, xa na era Fraga se calificara o audiovisual como sector estratéxico e logo no bipartito reforzouse esta idea e ampliouse a novos ámbitos como son coidar a canteira e os novos talentos galegos, a través da Axencia Audiovisual, e Crebinsky no fondo é froito desta aposta polo que a crise non debe ser unha desculpa para paralizar o sector, porque cada cada paso que se da cara atrás tardase moito tempo en recuperar cara adiante.

Jrasias Jabucho, xa sabes que a imaxinación é algo que nace na infancia e nunca morre. O surrealismo seguramente vai vindo cos anos.

Que tal primo? está ben conocerche polo chat. Espero que algún día nos coñezamos en persona. Saúdos á familia e que che vaia moi ben por Mondagrón.

Citizen é o último espectáculo de Chévere. Estivemos actuando na Nasa e agora comeza a xira e espero que pase por Arteixo, porque como espectáculo vai do imperio Inditex, sería moi apropiado presentalo nesa localidade.

Pola rúa recoñecenme por moitos personaxes, agora que veño de Málaga era o psicólogo dos Homes de Paco, pero estando aquí en Galicia Currás segue sendo o meu copiloto, non só por o moito que lle quere a xente, senon por o moito que lle quero eu. Ultimamente a Currás xa o levo no asento de atrás, e agora de copiloto puxen a Feodor Crebinsky, éche así a vida do artista.

Pois sí, cheguei a ver a súa delirante intervención no Big Brother. Despois dun tempo comprendín que era unha campaña a favor do galego promovido por algunha man negra, probablemente vinculada coa Mesa de Normalización Lingüística. Non sería creíble dicir tantos tópicos en tan pouco tempo. Especialmente os de Lugo e os que falamos con gheada e seseo saíamos moi mal parados e menos mal que estaba a outra concursante que sostiña que canto máis brutos máis sexis.

A premiere de Crebinsky, que coincidiu co festival de Ortigueira, estaba dentro do show o Universo Crebinsky, ca banda Crebinsky, ca peli, co pasarrúas e co glamour da alfrombra verde de herba para a nosa protagonista, Mucha, que é unha vaca de Espasante, que non se quixo perder a estrea, pero que tivo que dar un par de cornadas ante o acoso mediático. Como me dixo a min en petite comité, «tratánme como se fora famosa e eu simplemente son popular». Tamén comentou que lle gustan moito as mazás, e dixo: «Dios dea mazáns, que as peras fanse».

No corto dos Crebinsky os exteriores eran da Costa da Morte, pero agora na peli os exteriores de mar son case todos nas terras de Ortegal.

Estamos con Chévere, coa distribución de Citizen, que é un espectáculo a non perder. Vou rodar agora aquí en maio na Coruña, con Héctor Carré, unha película que se chama «Personal Movie» e estou pendente de que Telecinco de luz verde a unha serie na que tería un papel moi relevante... Tamén estamos coa presentación dun corto que se chama «Amistad», que rodei con Alejandro Marzoa e que están colleitando moitos premios, co mesmo Alejandro estase proxectando o seu primeiro largometraxe, no que tamén particparei, pero a día de hoxe, no que mais centrado estou en a distribución de Crebinsky nas salas de cine, por eso invitovos a todos e todas que vos pasedes a vela. É crucial para proxectos futuros. Gracias anticipadas.

Sae menos nos medios que algúns de nós, en Málaga tivo moita presencia tamén, pero non ten moito tempo para promocionar Crebinsky porque comenzou os ensaios do novo espectáculo do Centro Drámatico. Para min non é unha revelación como actor porque xa lle vira outros traballos anteriores excelentes, pero para moita xente vaia a selo e vaticino que hay Sergio Zearreta pra rato. Nasdrovia (en ruso).

Jamás de los jamases, esos son a competencia. Só faría un cameo se é para afojalos no Roncudo.

As xaulas nunca foron boas para ninguén. Tampouco creo que sexan moi boas para o salmón. E o que máis me preocupa é que as xaulas de salmón podan ser como aseguran algúns expertos moi negativas para o resto das especies que viven en liberdade nas mesmas augas onde están poñendo as xaulas. Se por ter salmón imos deixar de ter ameixas, ou centolas, ou polbos ou... que fagan coma co Prestige e que leven as xaulas de salmón para o quinto pino.

Como unha das máis intensas e emocionantes do audiovisual galego, porque foi pioneira en ficcionar a nosa realidade, porque foi pioneira en expresarse con certa liberdade (gheada, seseo,...). E porque chegou á xente en Galicia como se fora algo esperado durante moito tempo. Por outro lado algúns dos recordos que teño dalgunhas secuencias que se rodaron en Laxe, e noutros escenarios da Costa da Morte, son pra min imborrables e delirantes.

Para cando a contrate a televisión inglesa porque aquí vexoo moi complicado. Oh my gotiño!!

Gústanme as tres modalidades sempre e cando a historia sexa boa. De tódolos xeitos, facendo un símil co peixe, a televisión sería peixe conxelado, o cine, enlatado e o teatro, fresco. ¡¡¡Hai que saber comer!!!

Á farándula!!

Imaxinar unha historia, eso é o principio do guión e do xogo.

A televisión é un pouco abusona con respecto ao teatro. Ás veces nútrese da canteira teatral sen dar nada a cambio ao teatro, só particularmente da popularidade a cada actor, pero o teatro é a base da afición, é non depende de tanta tecnoloxía polo que o teatro estará vivo sempre.

Ti se vas aos bares evita a con-fusión, non bebas ajua. A divertirse!

Últimos estudios da Universidad de Hardvard ou de Software (non me acordo ben) señalan que o nivel de toxinas nunha ración de churrasco para un humano é moi superior á dez cartóns de tabaco. Así que eu creo que é mellor que quedemos para fumar un pitillo.

Vai ao cine este fin de semana, que esta película está rodada en 35 mm e non é mesmo baixala da rede que vela nos cines en pantalla grande. A película ten moitas influencias: o cine balcánico de Kusturica, o cine francés de Delicatessen, os clásicos do cine mudo, cine bélico, etc. pero non ten un xénero concreto, por iso nós definimola como película dexenerada. Agora, en Málaga, falaron moito do humor e da ternura que teñen Os Crebinsky, como na película tamén hai ternera, nos xa estamos acuñando unha nova denominación de orixe que é a «Ternura Galega».

Se viches Río Bravo de Chévere seguro que o pasache en grande, nós tamén o pasabamos moi ben facendo aquela obra. ¿Como era a segunda pregunta?

Que están máis preocupados pola súa carreira profesional dentro da política que de atender aos problemas da xente. A política convertiuse nun arte cínica na co que minte primeiro, ten a razón.

Para que vos o pasedes tan ben primeiro teño que pasalo eu. A sejir disfrutando!!

Este fin de semana na pantalla do cine actuo como Feodor Crebinsky. (peixe enlatado)

Son máis de ourizos e de centolos. Os percebes só se son coma puños.